προσπασσαλώ

και αττ. τ. προσπατταλῶ, -όω, Α

1. προσπασσαλεύω*

2. μτφ. εμβάλλω κάτι σε κάποιον («ἑκάστη ἡδονή τε καὶ λύπη προσπασσαλοῑ τῷ σώματι τὴν ψυχήν», Κλήμ. Αλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + πασσαλῶ (< πάσσαλος)].